Cerkak Basa Jawa "Ajaib"

AJAIB

Enek uwong jenenge Syahdan,dheweke tukang ngingu sapi.Saben dinane ora tau leren anggene ngupaya golek pakan sapi,dheweke biasane ngarit ing daerah-daerah sing durung tau di ambah uwong amarga panggonan ngono kui biasane isih ketel sukete,sing paling kerep Syahdan golek suket ing daerah gunung Neyama,Sidem,Bayem lan sekitare.Ing sawijining dina dheweke ngarit ing cedheke gunung Mbedalem,ing tengah ara-ara amba sing nek kana tanduran jeruke isih ketel banget.Dheweke ngarit nek kana dhewe emple ora nggawa kanca .Dheweke budhal saka ngomah jam 01.00 awan tekan sak cukupe lagek balek ngomah .

Dhumandakan Syahdan sing biasane mulih jam 04.00 sore uwis teka omah sampek jam 05.30 durung teka omah lan ora ana tanda-tanda mulih ,keluargane Syahdan padha bingung,bapa lan biyunge bingung uga bojone Syahdan tansaya nangis

”Nyandi ta mas Syahdan ki huhuhuhu...........kok durung mulih ......wis yahmene wengine......”(huhuhuhuhu ambi sesenggukan nangis keranta-ranta)kabeh sing ana ing ngomah padha kumpul lan padha bingung “wista nduk ......dungakno kangmasmu slamet ae.....”dhawuhe ibuke ambi nangis .

Walhasil jebule Syahdan kuncine ilang ing jerone alas,kamangka etan kulon lor kidul adoh omah , lan alas cedhek Mbedalem iku tibakno isih wingit ,barengta teka omah Syahdan crita asal-usule lek ilang kuncine kui mau.

Anggone ilang kunci motore Syahdan diwiwiti saka dheweke ngetuti ula gedhi,dheweke wedi yen ula kui mau mlebu ing untingan suket sing wis di lumpukne Syahdan, mula saka kui Syahdan ngetuti ula kui mau supaya ora mlebu ing jero untingan sukete.dheweke terus mlaku lareh-lareh ngetuti lakon ula kui mau sampek tumuju uwit jeruk gedhi sing nek kana enek susuh manuk,e kira-kira manuke isih tas netes,amarga Syahdan wedi yen susuh manuk kui mau di gawe angkrem ula,banjur  Syahdan menek uwit kui mau lan susuh manuk kui mau di pindah ing panggon lia sing adoh saka ula kui mau .sawise dipindah Syahdan mudun saka wit jeruk mau lan nglanjutne anggone golek suket sing wis meh oleh rong unting gedhi .

Nalika arepe mulih dhumandakan Syahdan kaget banget, barengta ti delok kuncine sing ana ing jero sak suwale wis ora enek.....”ya Allah,kunciku nek endi kok ora enek”(batine syahdan ambi nangis keranta-ranta nek jeroning ati)...... .Banjur Syahdan goleki mubeng-mubeng ing alas kui , nyampek bolak-balik eneng ping limang ubengan,karo nangis atine “kepriye nasibku mengko lek kuncine gak temu , wis wengi gek ya doh kana doh kene”(batine syahdan)...................atine Syahdan wedi campur susah yen iki mengko kuncine ora ketemu kepriye.......kamangka ing kana adoh paran,adoh ngomah,wis sepi mampring ra enek wong kliwar-kliwer sitok-sitoko amarga waktune wis wengi.Akhire Syahdan usaha metu saka alas jeruk ing pinggir embong cilik mbok menawa jik enek uwong sing liwat.

Walhasil enek uwong liwat sitok,sing jenenge Pak Tarmijan tangga desa adoh karo Syahdan ning tau kenal,banjur Syahdan jaluk tulung Pak Tarmijan ,dipurih Pak Tarmijan supaya ngabari keluargane sing ning omah yenta kuncine ilang ing tengah alas jeruk ing gunung Mbedalem.

“Paaaakkkkkk.......!!!”celuke Syahdan.

“Hoyyyy.... enek apa ta le......!!!kok bengak-bengak,wis surup kok panggah ing alas ae,...arep golek apa ....???

Apa arepe golek tuyul”sumaure Pak Tarmijan saka adohan wes remeng-remeng.

“Ngeten lo  pak,tak  critani..... kunci motorku  ical teng tengah alas niki,gek niki nggeh pun dalu,kula padosi nggih mboten panggih-panggih.kula ajrih pak”critane Syahdan ing Pak Tarmijan di sambi nangis .

“......Ya Allah le,jajal saman goleki maneh lek menawa ketlesut ing jero suket-suket”omonge Pak Tarmijan melu susah .

“Sampun kula padosi nanging tetep mboten panggih-panggih”Syahdan nangis keranta-ranta ing ngarepe Pak Tarmijan .

“Wis le,.... ra usah sedih...jajal golekono maneh kanti maca sholawat lan dunga’a marang Gusti ingkang Maha Kuasa”tuture Pak Tarmijan ambi ngarahne Syahdan supaya tenang .

“Ya wes le, ngene ae,...tak mulih saiki ae,wong tuamu tak omongane supaya marani awakmu ing kene ....”omonge Pak Tarmijan di sambi mlaku tumuju mulih .

“Owalah inggih....inggih Pak ,jenengan inggal wangsul mawon...”Syahdan sumringah banget ambi mesam-mesem.

 Syahdan sampek peteng anggone nunggu, ning keluargane ora enek sing mara.Syahdan bingung,putus asa,bola-bali Syahdan maca kalimat syahadat,sholawat lan liane karo ngubengi alas,nanging ora ketemu-ketemu kuncine,Syahdan banjur ngamati lan menek uwit jeruk sing wis nate di penek mau,tiamati saben jangkah tumuju uwit,lha delalah banjur kuncine ketemu kamangka sak durunge uwis diamati kanti bola-bali gak ana tandha blas yenta kuncine ceblok ing kana “Alhamdulillah........Alhamdulillah........Alhamdulillah kuncine cetuk, Alhamdulillah Ya Allah.....”bola-bali Syahdan muji syukur marang Allah amarga saking mareme.Dheweke banjur puji syukur ing panggonan kui mau lan bola-bali maca kalimat sholawat kanti teka jeroning ati.Banjur Syahdan mulih .

Saka cobaan kui mau Syahdan percaya banget yenta wacan sholawat kanti lek maca teka sak jerone ati sembari nyuwun ing ngarsane Gusti Allah SWT terbukti bisa ngudari barang sing mungguhe akal sehat ora mungkin dadi mungkin.

BIODATA PANYERAT

            Nama:Fina Haniatul Husna

            Alamat:Ds. Suruhan Lor .Kec Bandung . Kab Tulungagung

            E- mail:ffiefienae@gmail.com

            Sekolah:SMAN 1DURENAN

            Kelas:12 ipa 3

            Absen:13