Cerkak Basa Jawa "Sepatu Anyar"

SEPATU ANYAR

                        Ing sawijining desa ana omah cilik. Omah kuwi mau dienggoni  keluarga sing ndak mampu. Keluarga kuwi anggotane yaiku bapak, ibu lan anake 2. Anake jenenge Atun sing mbarep lan Zain sing paling cilik. Atun lan Zain nduwe wong tuwo sing ndak mampu. Bapake kerja buruh tani ning sawah kagungane tonggone. Lan ibune nerima pesenan njahit.

                        Kayak dina biyasane, saben isuk ibu nyiapne sarapan. Atun lan Zain nyiapne kanggo sekolah. Bapake ngasah arit kanggo ngarit suket ning galengan sawah. Bapak, ibu, Atun lan Zain sarapan tela godok amarga ora nduwe duit kanggo tuku beras lan lawuh. Mari sarapan, Atun lan Zain pamit budhal sekolah lan disusul bapake budhal kerja ning sawah. Atun lan Zain budhal sekolah mlaku sampek 2 km. Amarga sekolahe adoh saka desane.

                        Wayah mulih sekolah, Atun lan Zain krasa kesel banget lan luwe. Amarga tas mlaku adoh lan hawane ning njaba panas banget. Sampek omah Atun lan Zain ngucapne salam lan salim karo ibune

 “ assalamu’alaikum buk” .

 “ wa’alaikum salam “ jawab ibune.

 “ buk, ibuk aku luwe banget, wonten maem? “ Zain takok ning ibune.

Amarga ora enek ibune njawab,

 “ durung enek le, ibu sik durung nduwe duwit kanggo tumbas beras lan tumbas lawuh “,

“ ngombe disik wae dik, kangge ngganjel weteng “ sambunge mbak Atun karo njupuk gelas ning meja.

            Sakwise Atun lan Zain ganti klambi, Atun lan Zain ngewangi ibune. Atun ngewangi ibune njahit klambi pesenane wong .

 “ reneo mbak, ewangana ibuk njahit klambi pesenan iki !” . “ inggih buk “, jawabe Atun.

Atun pinter banget njahit, mangkane ibuk biyasane ngongkon Atun ngewangi njahit klambi. Zain sing cilik dewe, golek rambanan ning kebonan, rambanan kuwi engko diwenehne ning wedus. Wedus kuwi uduk takane Zain nanging wedus kuwi mau takane tonggone. Tonggone kuwi mau ngongkon Zain ngangon weduse lan engko diopahi anak wedus kuwi mau.

                        Jam 3 sore, bapak mulih saka kerja. Bapak mulih karo nggowo tela oleh saka kebonan.

 “ buk, iki aku nggawa telo, godoken gawe maem engko “ , dawuhe bapak karo ngehne tela ning ibuk.

 “ inggih pak, ngriki tak oncekane gek tak godok gawe maem engko bengi “, jawabe ibu karo nampani tela sing digawa bapak.

Sakwise nyelehne telo, bapak langsung siram, amarga arep ngulang ngaji ning masjid cedek saka omahe. Rasuwi ngono, Zain mulih bar golek rambanan.

 “ assalamu’alaikum “, salame Zain.

“ wa’alaikum salam “, jawabe ibu.

“ wis le lek golek rambanan, ndang adus kono gek budhal ngaji karo bapak”, tambah ibune.

 “ inggih buk “, jawabe Zain.

                        Mari adus, Zain lan bapake budhal ngaji ning masjid sampek bar sholat maghrib. Bar sholat maghrib ning masjid, bapak lan Zain budhal mulih. Ning ngomah ibuk lan Atun nunggu bapake lan Zain kanggo maem bareng-bareng.

“ assalamu’alaikum “, salame bapak lan Zain.

 “ wa’alaikum salam”, jawabe ibuk lan Atun.

 “ ngriki duduk gek maem bareng tela godok lek nggowo bapak maeng “, tambahe ibuk.

                        Karo maem, bapak, ibu, Zain lan atun omong-omongan kayak biyasane. Karo rodok wedi Zain ngomong ning bapake, “bapak, kula oleh nyuwun sepatu?”,

 “ emange sepatumu giniya?”, bapak ganti takok.

 “ sepatuku wis rusak pak”, jawabe Zain.

 “ kok wis rusak kok gae opo ae to le?”, bapake takok eneh.

“ nggih didamel sekolah pak”, jawabe Zain karo rodok gugup.

 “ bapak sik urung nduwe duwit le, suk ae yo lek bapak wis nduwe duwit ditumbasne”, jawabe bapak.

 “ inggih pak”, jawabe Zain karo rodok gela.

Sepatune Zain wis rusak amarga digawe mlaku 6 km sabendina lan dalane sing dilewati mben sekolah akeh krikile.

                        Sesuke, kayak biyasane bar mulih sekolah Zain langsung golek rambanan ning kebonan. Wayah golek rambanan, Zain panggah nglamun ae. Zain nglamu yen deweke kepingin sepatu anyar. Yen dipikir-pikir bapak ora iso numbasne sepatu amarga ora nduwe duwit lan lek ngenteni bapak nduwe duwit suwi banget. Akhire bar golek rambanan, Zain mecah celengane sing wis dilumpukne suwi banget. Sakwise celengane dipecah, duwit ning celengan kuwi mau kurang akeh digawe tumbas sepatu. Banjur, Zain tuku anak pitik lan diingu sampek gedhe, yen pitike wis gedhe , kenek didol ning pasar lan duwite yo kenek digawe tambah tuku sepatu.

                        Akhire pitike kuwi mau wis gedhe, banjur pitik kuwi didol ning pasar. Sakwise pitik kuwi mau wis payu, zain langsung budhal mulih.

Tekan ngomah Zain ngucapne salam ning ibune,

 “ assalamu’alaikum buk “.

 “ wa’alaikum salam, ana apa ta le kok mbengok-mbengok “, jawabe ibuk. Ibu njawab ngono maeng mergane Zain lek ngucap salam karo mbengok-mbengok saking mareme oleh duwit kanggo tumbas sepatu anyar.

“ iki lo buk, aku wis oleh duwit kangge tumbas sepatu anyar “, jawabe zain.

“ Alhamdulillah, nanging ko ngendi lekmu oleh duwite le?, ibune ganti takok ning zain.

Zain njawab, “ anu buk, aku mau tas adol pitik ning pasar sing tak ingu dak anu kae lo buk”.

“ yo wis, saiki duwite delekno, gek sesuk iso kog gawe tumbas sepatu anyar”, utus ibune.

“ inggih buk, duwite tak simpen ben sesuk iso digawe tumbas sepatu anyar “, jawabe zain karo genjok-genjok saking mareme oleh duwit.

                        Sesuke, zain mulih sekolah rodok cepet, ben ndang golek rambanan bar ngono tumbas sepatu anyar. Sakwise golek rambanan, Zain njupuk duwit ning kamar langsung budhal tuku sepatu. Bar tuku sepatu Zain ndudohne sepatu ning ibune lan mbak Atun.

“ buk, mbak atun iki lo aku wis tumbas sepatu anyar”,

 “ wah, apik dek sepatumu, aku suk yo arep tumbas sepatu kayak takamu dik “, saurane mbak Atun karo nyekeli sepatune zain.

 “ Alhamdulillah, saiki wis keturutan to le tumbas sepatu anyar “, dawuhe ibuk.

“ inggih buk, aku suk lek kepingin apa ngono tak ngingu pitik eneh, gek di dol ning pasar “, jawabe Zain.

“ yowis, saiki sepatune disimpen ning kamar kono gek sesuk ben iso digawe sekolah “ , utuse ibuk.

                        Banjur Zain langsung nyimpen sepatune ning kamar, mari ngono langsung adus lan arep budhal ngaji. Rasuwi bapak mulih saka kerja, banjur Zain langsung ndudohne sepatu ning bapake.

 “ bapak, aku wis tumbas sepatu anyar “ ,

 “ lah kok wis tumbas, sapa sing numbasne le?”. Bapak takok balik karo rodok kaget.

 “ iki aku tumbas dewe pak”, jawabe Zain.

 “ kok oleh duwit, duwite sapa sing kog gawe tumbas sepatu?” bapak takok eneh.

 “ iki duwit saka lek ku adol pitik kae pak”, jawabe Zain.

“ Alhamdulillah, yo ngono, isa golek duit dewe, dadine ndak ngrepoti bapake”. Dawuhe bapak karo mesem.

Sesuke Zain sekolah nggawe sepatu anyar. Zain nggawe sepatune sing anyar ngati-ngati banget ben ora ndang cepet rusak. Biyasane Zain yen budhal sekolah ceker lan sepatune sing anyar dicangking ben ora cepet suwek.

BIODATA

Nama               : Hanna Dwi Cahyaning

Alamat            : RT.32/RW.07 Ds. Prigi Kec. Watulimo Kab. Trenggalek

E-mail              : -

No. HP            : 082140697416

Kelas               : XII IPA 3